Boka bygger på ideen om at elevane lærer av å skrive saman, og at elev-elev-samtalen derfor bør utviklast som eit verkemiddel i skriveopplæringa. Forfattaren presenterer erfaringar frå ein ungdomsskule som har tatt i bruk samskriving som metode, og viser korleis det har opna for kreativitet. I den teoretiske delen legg han vekt på teoriar om læring som sosialt samspel, og korleis denne typen arbeid best kan vurderast. Han drøftar i tillegg korleis samskriving kan knyttast til bruken av digitale medium i skolen.
